تأثیر پمپ برون‌ریز AcrABبر میزان مقاومت به سیپروفلوکساسین در جدایه‌های اشرشیاکلی

زمینه و هدف: یکی از مهم‌ترین مکانیسم‌های مقاومت به کینولون‌ها در اشرشیاکلی، فعالیت پمپ ترشحی AcrAB است. در این مطالعه فراوانی ژن‌های acrA، acrB و اثر پمپ برون‌ریز برروی مقاومت به سیپروفلوکساسین در جدایه‌های اشرشیاکلی مولد بتالاکتامازهای طیف گسترده (ESBL) بررسی گردید. روش بررسی: این مطالعه تجربی بر روی ۶۶ نمونه اشرشیاکلی مولد ESBL جداشده از نمونه ادرار بیماران سرپایی مراجعه‌کننده به 2 مرکز پزشکی در شهر کرمانشاه انجام شد. حساسیت آنتی‌بیوتیکی جدایه‌ها به ۱۰ آنتی‌بیوتیک رایج با روش استاندارد دیسک دیفیوژن                 (طبق راهنمای CLSI) انجام گرفت. ژن‌های acrA و acrB با روش PCR در جدایه‌های                                   مقاوم به سیپروفلوکساسین مشخص شدند. اثر مهارکننده پمپ‌های برون‌ریز باکتریایی                 (Carbonyl Cyanide m-Chlorophenylhydrazone, CCCP)، با غلظت نهایی ۲۵ میکروگرم برمیلی‌لیتر روی حداقل غلظت مهار‌کننده (MIC) جدایه‌های مقاوم به سیپروفلوکساسین با روش آگار دایلوشن ارزیابی گردید. داده‌ها با استفاده از آزمون کای‌دو تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها: از ۶۶ جدایه، ۴۵ جدایه (1/68%) به سیپروفلوکساسین مقاوم بودند. در تمام جدایه‌های اشرشیاکلی، هر دو ژن acrA و acrB مقاوم به سیپروفلوکساسین یافت شد. اثر CCCP روی مقاومت جدایه‌ها به سیپروفلوکساسین منجر به کاهش حداقل غلظت مهار‌کننده، تنها در ۷ جدایه (5/15%) گردید. نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان داد باوجود بالا بودن میزان مقاومت به سیپروفلوکساسین و حضور هر دو ژن acrA و acrB در اکثر جدایه‌های اشرشیاکلی، فعالیت پمپ برون‌ریز در درصد کمی از جدایه‌ها وجود دارد؛ بنابراین، پمپ‌های برون‌ریز در ایجاد مقاومت به سیپروفلوکساسین در اشرشیاکلی نقش کوچکی ایفا می‌کنند.